یه دفعه شترق بزن تو گوش بغل دستیات، خیلی غافلگیرانه. یه جوری که اصلاً انتظارشو نداشته باشه.
سلام...
بچههای عزیز برای اطلاع از نتایج انتخابات کادرِ اجرایی دومین نمایشگاه دستاوردهای دانشآموزی دبیرستان علامه حلی 8 تهران فایل زیر را دریافت نمایید:
دریافت
حجم: 2.85 مگابایت
تکنولوژی دیجیتال، زندگی ما را تسخیر کرده است. موبایل و تبلت و لپتاپ، با زندگی امروزی ما، همان کاری را کردند که اسب تروا در داستانهای افسانهای هزاران سال قبل. پس از اینکه وسایل تکنولوژیک وارد خانه و زندگی ما شدند، به تدریج مهمانهای دیگری هم از درون آنها بیرون آمدند و جای خود را در زندگی ما پیدا کردند. رابطههای دیجیتال، کلاسهای دیجیتال، گفتگوی دیجیتال، کتابهای دیجیتال و آنچه اینجا میخواهیم مورد بحث قرار دهیم: یادداشتهای دیجیتال. نرمافزارهای مختلفی برای یادداشتبرداری در فضای دیجیتال وجود دارد که شاید دو مورد از معروفترین آنها، OneNote و Evernote باشند. اما اکنون سوال مهمتری را بررسی میکنیم: همه میدانیم که یادداشت برداری دیجیتال میتواند سادهتر و سریعتر از یادداشتبرداری کاغذی باشد. اما آیا این سبک یادداشتبرداری برای یادگیری هم مفیدتر است؟
تحقیقات نشان میدهد، انسانها به محض احساس خستگی، قبل از هر چیز با خود مرور میکنند که آیا شبهای قبل به اندازهی کافی خوابیدهاند یا خیر. اما کارهای کوچک زیادی وجود دارد که انجام دادن یا انجام ندادن آنها میتواند خستگی بیشتر یا کمتری را در طول روز برای ما به همراه بیاورد.
سلام بر همگی...
یه عده ای از اقشار مختلف مدرسه به من گفتن که چرا تمام نظرات رو منتشر می کنید حتا اونایی که انتقاد کردن...
کلن من یک مساله ای رو خدمتتون عرض کنم و اون هم این که قبلن هم گفتم من اتفاقاتی که میفته رو سعی می کنم همیشه رک و راست با شما مطرح کنم و نمونه اش هم همین داستان کلید سوالات که خیلی راحت گفتیم که یک گروه کلید را نداده اند...
نکته ی بعدی هم این که ما تمام نظراتی که در اون بی احترامی یا ناسزا به فرد یا گروه خاصی نباشه رو منتشر می کنیم که تا به حال نیز این قدر عزیزانمون فهمیده بودن که تمام نظرات رو منتشر کردیم و فقط در یک مورد که موضوع خیلی خاصی بود یک خط از یک پیام رو به قولی سانسور کردیم...
بحث بعدی هم این که سعی کنیم به جای این که رو به روی هم باشیم، در کنار هم باشیم و اگر مساله ای به صورت راحت مطرح می شود، میزان درکمون این قدر بالا باشه که بتونیم شرایط مختلف رو در نظر بگیریم...
داستان آخر هم این که از روز اول گفتم که ما باید همه به هم کمک کنیم و اگر مساله ای هست خیلی خوش حال می شیم و اصلن نگران نمی شیم از انتقاد کردن و مطرح کردن موضوعات مختلف... پس شما هم از چیزی که نیست نهراسید... چون ما هم هر کمکی از دستمون برمیاد برای به تر شدن تمام فضاها حتمن انجام می دهیم...
پ.ن: در ضمن باز هم می گویم من از اتفاقات سال های گذشته خبر ندارم...
در پایان هم یک طرح بسیار مفهومی از علی رضا بهلول بندی یکی از عزیزان پایه اوّل: