شوخیهای بد ممنوع!
شوخی های بد ممنوع
یه دفعه شترق بزن تو گوش بغل دستیات، خیلی غافلگیرانه. یه جوری که اصلاً انتظارشو نداشته باشه.
آنقدر که از تعجب، بیشتر گیج بشه تا از چکی که خورده. بعد در مقابلِ بهتش آروم لبخند بزن و خیلی ریلکس بگو شوخی کردم، نفهمیدی؟
خوب،حالا فکر کن خیلی بامزهای؟
تازه مردم از این بامزهتر هم شوخی میکنن. شده کسی شوخی کرده طرف کشته شده!!!!
میگن چند تا رفیق با هم شوخی میکردن. دوستشونو با تلمبه باد زدن. دوستشون ترکید بیچاره.
بعد حسابی خندیدن. یارو قاتله تو دادگاه هم هنوز میخندید و میگفت طرف خودش جنبه نداشت.
بهنظر شما این شوخیها خندهدارن؟
عزیز جان درسته که شوخی یعنی شکستن مرزهای جدی ،اما خود شوخی هم حد و مرز و شرایطی داره. هر چیز خنده داری شوخی نیست.
هر وقت می خواهیم شوخی کنیم باید اول فکر کنیم آیا خودمون دوست داریم یا جنبه داریم چنین شوخی ای با ما بشه.
بعد موقع شوخی هم نباید زیاده روی کرد. در کلام معصومین هست که شوخی زیاد آبرو رو می بره.
ضمنا مسخره کردن، توهین کردن و... هر چند خنده دار به نظر بیاد اصلا شوخی نیستن. گناهان بزرگند.
اما کارهایی که مثل یه ریسک، ما یا طرف مقابل رو تو دردسر می اندازه اگر هم شوخی محسوب بشن شوخی بدی به حساب میان. و شوخی بد از آدم عاقل سر نمی زنه.
ولی از طرفی تلخ بودن، و زود رنجیدن از شوخی دیگران هم از نظر اخلاقی درست نیست. اگر با شما شوخی شد که مشتمل بر توهین و تمسخر یا فتن نبود، درست نیست بی جهت ابرو در هم بکشید و حال طرف رو بگیرید. مومن خوشرو و خوش اخلاقه. زود رنجی و بداخمی از بداخلاقی به حساب میاد.بعضی آدمها چنان سختگیر و بی حوصله ان که دیگران رو به تکلف می اندازن. این افراد اگرچه بسیار فضایل اخلاقی هم کسب کنند باز هم محبوب نخواهند شد. محبوبیت در خوشرویی و آسان گیری است.
اصل کلام اینکه اهل شوخی و شوخی پذیر باشید اما حد و مرزها را رعایت کنید.
بهش میگم!