یا مظلوم...

شعر زیر هم از دانش آموز امیرحسین کیانپور عزیز است که البته این نکته را ذکر کرده است:

این شعر یکم از لحاظ قافیه مشکل داره ولی از لحاظ وزن مشکلی نداره هم چنین معنای خوبی هم داره:

 

وقتی که جبرئیل به مدحت نمی رسد

وصف من حقیر به تربت نمی رسد

 

ذی الحجه اش درست به پایان نمی رسد

هرکس به کربلا به طوافت نمی رسد

 

جز موقعی که دست به مدح تو می زنم

در هیج جا قلم، به لکنت نمی رسد

 

هر کس طواف خانه بیت الحرام کرد

می داند او که این به زیارت نمی رسد

 

باید هوای زیستنش را عوض کند

هر کس به شور و عشق و هوایت نمی رسد

 

وقتی به کودکی روی دوش پیمبری

به ، گرد تو کسی، به جرئت نمی رسد

 

کافی است یا حسین برای تمام عمر

حتی ثواب آن به کتابت نمی رسد

 

اصلاً بهشت تجربه ای نوست یا که نیست

وقتی به گوشه ای ز ضریحت نمی رسد

 

یا که تمام معنی قرآن به "ک.ه"ست

یا اینکه کل آن ، به هایت نمی رسد

 

ای حرمله نزن فقط کودک است او

ولله از او خطر به جانت نمی رسد

 

هفتاد و دو ستاره و یک شمس بوی سیب

ای عطر بی سری که رقیبت نمی رسد

 

باز این چه شورش است که در جان واژه هاست

کل جهان به ذکر مصیبت نمی رسد

 

بعد از حسین آتش و دود است خیمه ها

باید تو را چگونه بخوانم هجا هجا؟؟